အရွင္ၾသသဓ (ဟပ္မြန္းေဘး)
ၾသဂုတ္ ၁၁၊ ၂၀၁၁
ၾသဂုတ္ ၁၁၊ ၂၀၁၁
(ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြတုန္းကေတာ့ ေႏြရာသီဗုဒၶဘာသာသင္တန္းအေၾကာင္းကုိ အျခားသူမ်ား သိရွိဝမ္းေျမာက္ႏုိင္ေစဖုိ႔ မိမိအျမင္မ်ားကုိသာ တင္ျပေရးသားခဲ့ေပသည္။ ဒီႏွစ္ေတာ့ ဒကာတေယာက္က သူခံစားေတြ႕ျမင္ရမႈေလးမ်ားကုိ စာေရးသူအား လာေျပာျပသြား၏။ မွတ္သား ထိုက္ပါသျဖင့္ သူ႔ခံစားမႈေလးမ်ားကုိ သူေျပာျပခ်င္သည့္အတုိင္း ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ကေလးမ်ားအတြက္ ေႏြရာသီဗုဒၶသင္တန္းအေၾကာင္း တင္ျပအပ္ေပသည္။)
ေႏြရာသီေရာက္လာၿပီဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ႔မိဘမ်ား ကေလးေတြအတြက္ အလုပ္႐ႈပ္ၾကတာ ဓမၼတာပါ။ က်ဳရွင္၊ ေရကူး၊ ေဘာလုံး၊ ဘတ္စ ကတ္ေဘာ၊ တင္းနစ္၊ ျမဴးဇစ္၊ အက၊ အပန္းေျဖခရီးထြက္၊ အုိ- စံုေနတာဘဲ။ ဒါေပမဲ့ အခု ၁၀ ႏွစ္ ပတ္ဝန္းက်င္ေလာက္မွာေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ဆန္ဖရန္ဆစၥကုိ၊ ေဘးဧရိယာတဝုိက္ေန သူမ်ား ေနာက္ထပ္တခုတုိး လာပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ မိဘေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သူတုိ႔သားသမီးေတြကုိ ေႏြရာသီဗုဒၶဘာသာသင္တန္းေတြ ပုိ႔ၾကတာပါ။ က်ေနာ္တုိ႔မွာလည္း ၁၀ ႏွစ္အရြယ္ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီး ေလးတစ္ေယာက္ ရွိပါတယ္။ က်ေနာ့္မိန္းမက သူ႔သမီး ေႏြရာသီေရကူးသင္တန္းၿပီးတာနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာသင္တန္းကုိ ပုိ႔ခ်င္ေၾကာင္း၊ အခု ငယ္ငယ္ကတည္းက ဘာသာေရးနားလည္ေအာင္ သင္ထားရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ႀကီးခါမွဆုိ သင္လုိ႔ရေတာ့မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ သူက သိခ်င္လုိ႔ေမးလာရင္ေတာင္ ကုိယ္က ဘာမွဂဃနဏ မသိေၾကာင္း၊ ပုိ႕မဲ့ေက်ာင္းကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔သြားေနက် ဟပ္မြန္းေဘးက ဆရာ ေတာ္ႀကီး ဦးသီလာနႏၵရဲ႕ေက်ာင္းျဖစ္ေၾကာင္း လာေျပာပါတယ္။ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္က “ဘယ္ေလာက္ ၾကာမွာလဲ”လို႔ ေမးၾကည့္ေတာ့ “၇ ရက္”လို႕ သူက ေျပာပါတယ္။
သူေျပာတာေတြ အားလုံးမွန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခက္တာက က်ေနာ္ပါ။ သမီးနဲ႔ တခါမွမခြဲဖူးေတာ့ စိတ္ထဲမွာ တမ်ိဳးျဖစ္ေနပါတယ္။ အမွန အတုိင္းေျပာရရင္ အိမ္ေထာင္က်တာေစာေပမဲ့ သမီးေလးကုိ အိမ္ေထာင္သက္ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာမွ ယူၾကတာပါ။ သမီးေလးကလဲ လိမၼာ၊ တစ္ဦးတည္းလည္းျဖစ္ဆုိေတာ့ သမီးနဲ႔ပတ္သက္ရင္ က်ေနာ္က ပုိကဲတယ္လုိ႔ဘဲ ဆုိရမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္က ...
“ျဖစ္ပါ့မလားကြာ မင္းဟာ”
“ရွင္ ဘာေတြမ်ား ဒီေလာက္ပူေနတာလဲ။ သူမ်ားကေလးေတြလဲ ဒီလုိဘဲ ပုိ႔ေနၾကတာ။ က်မ အကုန္လုံး စုံစမ္းၾကည့္ၿပီးၿပီ။ ဆရာေတာ္ေတြ၊ အမႈေဆာင္ လူႀကီးေတြ၊ ဆရာ-ဆရာမေတြ၊ လုပ္အားေပးေတြ၊ အားလုံး ဝုိင္းေစာင့္ေရွာက္ၾကတာ။ က်န္းမာေရးအတြက္လည္း မပူရဘူး။ အေရးေပၚဆုိ ညအိပ္လုပ္အားေပးေနတဲ့ ဆရာဝန္ေတြလဲ ရွိတယ္။ ရွင္သာ နီးနီးနားနားေနၿပီး စိတ္ပူေနတာ။ မုိင္ ၂၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ေဝးတဲ့ Visalia တုိ႔၊ Fresno တုိ႔ကေတာင္ သူ႔သားသမီးေတြ လာထားၾကတယ္။ ရွင္ဒီေလာက္ျဖစ္ေနရင္လဲ ခြင့္ႀကိဳယူၿပီး လုပ္အားေပးရင္း သမီးနဲ႔လုိက္ေန။ က်မက ခြင့္မရလုိ႔၊ ရရင္ လုပ္အားေပးသြားခ်င္တာ။ သူမ်ားမိဘေတြဆုိ အားတက္သေရာ သြားၾကတယ္”
မိန္းမေျပာလုိက္တာနဲ႔ဘဲ က်ေနာ္လည္း အၾကံရၿပီး ရလုိရျငား ခြင့္တင္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ကံေကာင္းေထာက္မလုိ႔ ရလာပါတယ္။ ဒါ ေၾကာင့္ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ လုပ္အားေပးခြင့္ရတဲ့အတြက္ ဒီသင္တန္းရဲ႕လႈပ္ရွားမႈအားလုံးကုိ ကုိယ္တုိင္သိရွိခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။ ကုိယ္သိခ်င္ တာေလးေတြကုိလည္း ဆရာေတာ္ေတြကုိ ေမးျမန္းခြင့္ရတဲ့အတြက္ ေနာက္ခံသမုိင္းနဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကုိလည္း ျပည့္ျပည့္စုံစုံ သိရွိခြင့္ ရရွိခဲ့ပါတယ္။
“ျဖစ္ပါ့မလားကြာ မင္းဟာ”
“ရွင္ ဘာေတြမ်ား ဒီေလာက္ပူေနတာလဲ။ သူမ်ားကေလးေတြလဲ ဒီလုိဘဲ ပုိ႔ေနၾကတာ။ က်မ အကုန္လုံး စုံစမ္းၾကည့္ၿပီးၿပီ။ ဆရာေတာ္ေတြ၊ အမႈေဆာင္ လူႀကီးေတြ၊ ဆရာ-ဆရာမေတြ၊ လုပ္အားေပးေတြ၊ အားလုံး ဝုိင္းေစာင့္ေရွာက္ၾကတာ။ က်န္းမာေရးအတြက္လည္း မပူရဘူး။ အေရးေပၚဆုိ ညအိပ္လုပ္အားေပးေနတဲ့ ဆရာဝန္ေတြလဲ ရွိတယ္။ ရွင္သာ နီးနီးနားနားေနၿပီး စိတ္ပူေနတာ။ မုိင္ ၂၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ေဝးတဲ့ Visalia တုိ႔၊ Fresno တုိ႔ကေတာင္ သူ႔သားသမီးေတြ လာထားၾကတယ္။ ရွင္ဒီေလာက္ျဖစ္ေနရင္လဲ ခြင့္ႀကိဳယူၿပီး လုပ္အားေပးရင္း သမီးနဲ႔လုိက္ေန။ က်မက ခြင့္မရလုိ႔၊ ရရင္ လုပ္အားေပးသြားခ်င္တာ။ သူမ်ားမိဘေတြဆုိ အားတက္သေရာ သြားၾကတယ္”
မိန္းမေျပာလုိက္တာနဲ႔ဘဲ က်ေနာ္လည္း အၾကံရၿပီး ရလုိရျငား ခြင့္တင္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ကံေကာင္းေထာက္မလုိ႔ ရလာပါတယ္။ ဒါ ေၾကာင့္ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ လုပ္အားေပးခြင့္ရတဲ့အတြက္ ဒီသင္တန္းရဲ႕လႈပ္ရွားမႈအားလုံးကုိ ကုိယ္တုိင္သိရွိခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။ ကုိယ္သိခ်င္ တာေလးေတြကုိလည္း ဆရာေတာ္ေတြကုိ ေမးျမန္းခြင့္ရတဲ့အတြက္ ေနာက္ခံသမုိင္းနဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကုိလည္း ျပည့္ျပည့္စုံစုံ သိရွိခြင့္ ရရွိခဲ့ပါတယ္။
သင္တန္းဖြင့္ရက္မွာဘဲ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ လုိက္အပ္ေပးပါတယ္။ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာအသင္းဥကၠ႒ Stanley Khoo ကုိယ္တုိင္ စားပြဲမွာ ထုိင္ႀကိဳဆုိကာ ေက်ာင္းသားမ်ား လက္ခံေနတာ စေတြ႕ရပါတယ္။ ေလးစားစရာပါ။ ဆရာေတာ္ဦးၾသသဓကလည္း ေရာက္လာတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကုိ သက္ဆုိင္ရာအတန္းအလုိက္ သင္ရမည့္ဖုိင္မ်ားကုိ ေပးေနပါတယ္။ က်န္လုပ္အားေပးမ်ားလည္း အလႈေငြလက္ ခံသူနဲ႔၊ ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ တီရွပ္ေဝသူနဲ႔၊ ေနရာလုိက္ျပသူနဲ႔ အားရစရာ လုပ္ေနၾကတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ က်ေနာ့္သမီးလည္း သူ႔အတြက္ေနရာရၿပီး မၾကာခင္ဘဲ သူ႔အခန္းေဖာ္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သြားၾကပါတယ္။ ညေန ၅ နာရီမွာေတာ့ သင္တန္းဖြင့္ပြဲလုပ္ၿပီး၊ ဆရာေတာ္မ်ားႏွင့္ သက္ဆုိင္ရာ သင္တန္းေကာ္မတီလူႀကီးမ်ားက စည္းကမ္းပုိင္းဆုိင္ရာမ်ားကုိ ရွင္းျပပါတယ္။ ဖြင့္ပြဲၿပီးတာနဲ႔ ဆြမ္းစား ေက်ာင္းမွာ ကေလးေတြ ညေနစာေကြၽးဖို႕ အသင့္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ က်ေနာ္လည္း က်န္တဲ့လုပ္အားေပးေတြနဲ႔ စတင္ၿပီး ကူညီလုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္။
က်ေနာ္လည္း ကေလးေတြ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဘာလုပ္တယ္ဆုိတာသိရေအာင္ အခ်ိန္ဇယားကုိ ၾကည့္လုိက္ပါတယ္။ သူတုိ႔အခ်ိန္ဇယားက လည္း မသက္သာလွဘူး။ အခ်ိန္ကုိ ေစ့ေနတာဘဲ။ မနက္ ၆ နာရီ ထ၊ ၆ နာရီခြဲမွာ ဘုရားရွိခုိး တရားထုိင္၊ ၇ နာရီမွာ မနက္စာစား၊ ၈ နာရီကေန ၉-၁၅ အထိ စာသင္၊ ၿပီးေတာ့ ၁၅မိနစ္ ခဏနား၊ ၉-၃၀ ကေန ၁၀-၄၅ ထိ စာသင္၊ ၁၅မိနစ္ နားၿပီးေတာ့ ၁၁ နာရီကေန ၁၁ နာခြဲအထိ တရားထုိင္နည္းသင္ေပးၿပီး လက္ေတြ႕ထုိင္၊ ၁၁ နာရီ ၅၀ မွာေတာ့ ေန႔လည္စာ ေကြၽးပါတယ္။
ေန႔လည္ပုိင္း ျပန္စတဲ့အခါမွာေတာ့ ၁ နာရီ ၁၀ မိနစ္ကေန ၂ နာရီ ၁၅ အထိ တခ်ိန္သင္၊ ၿပီးေတာ့ ၁၅ မိနစ္နား၊ ၂ နာရီခြဲကေန ၃ နာခြဲ။ ေနာက္ဆုံးခ်ိန္မွာေတာ့ ဒီေန႔သင္တာေတြအားလုံး ျပန္ၿပီး သူတုိ႔ဆရာနဲ႔ ရီဗ်ဴးျပန္လုပ္ရပါတယ္။ ၃ ခြဲကေန ၄ နာရီအထိ အဆာေျပ သေရ စာစားရင္း ခဏကစားခ်ိန္ရပါတယ္။ ညေန ၄ နာရီကေန ၄-နာရီခြဲအထိ ဘုရားရွိခုိးစာ ရြတ္ဖတ္နည္းကုိ ဆရာေတာ္ ဦးၾသသဓက သင္ၾကားေပးပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ နားခ်ိန္ ကစားခ်ိန္ ေရခ်ဳိးခ်ိန္ ေပးပါတယ္။ ၆ နာရီမွာ ညေနစာေကြၽးၿပီး၊ ည ၇ နာရီကေန ၈ နာရီအထိ ျပင္ပ guest speaker မ်ားထံမွာ ေဟာေျပာခ်က္မ်ားကို နားေထာင္ၾကရပါတယ္။ မိနစ္၃၀ နားၿပီး ၈ း ၃၀ ကေန ၉-နာရီအထိ တရားထုိင္ နည္းသင္ျပေပးၿပီး လက္ေတြ႕ အားထုတ္ၾကရျပန္ပါတယ္။ ည ၁၀ နာရီမွာေတာ့ အားလုံးအိပ္ၾကရပါတယ္။ ဒီႏွစ္ ေက်ာင္းသားက ၉၂ ေယာက္၊ ဆရာနဲ႔အကူဆရာက ၁၇ ေယာက္၊ ခ်က္ျပဳတ္ေရးနဲ႔ ေစာင့္ေရွာက္ေရး လုပ္အားေပး ၁၃ ေယာက္၊ ျပင္ပ guest speakerက ၆ ေယာက္ရွိတယ္လုိ႔ စာရင္းအရ သိရပါတယ္။ အားရစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။
က်ေနာ္လည္း ကေလးေတြ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဘာလုပ္တယ္ဆုိတာသိရေအာင္ အခ်ိန္ဇယားကုိ ၾကည့္လုိက္ပါတယ္။ သူတုိ႔အခ်ိန္ဇယားက လည္း မသက္သာလွဘူး။ အခ်ိန္ကုိ ေစ့ေနတာဘဲ။ မနက္ ၆ နာရီ ထ၊ ၆ နာရီခြဲမွာ ဘုရားရွိခုိး တရားထုိင္၊ ၇ နာရီမွာ မနက္စာစား၊ ၈ နာရီကေန ၉-၁၅ အထိ စာသင္၊ ၿပီးေတာ့ ၁၅မိနစ္ ခဏနား၊ ၉-၃၀ ကေန ၁၀-၄၅ ထိ စာသင္၊ ၁၅မိနစ္ နားၿပီးေတာ့ ၁၁ နာရီကေန ၁၁ နာခြဲအထိ တရားထုိင္နည္းသင္ေပးၿပီး လက္ေတြ႕ထုိင္၊ ၁၁ နာရီ ၅၀ မွာေတာ့ ေန႔လည္စာ ေကြၽးပါတယ္။
ေန႔လည္ပုိင္း ျပန္စတဲ့အခါမွာေတာ့ ၁ နာရီ ၁၀ မိနစ္ကေန ၂ နာရီ ၁၅ အထိ တခ်ိန္သင္၊ ၿပီးေတာ့ ၁၅ မိနစ္နား၊ ၂ နာရီခြဲကေန ၃ နာခြဲ။ ေနာက္ဆုံးခ်ိန္မွာေတာ့ ဒီေန႔သင္တာေတြအားလုံး ျပန္ၿပီး သူတုိ႔ဆရာနဲ႔ ရီဗ်ဴးျပန္လုပ္ရပါတယ္။ ၃ ခြဲကေန ၄ နာရီအထိ အဆာေျပ သေရ စာစားရင္း ခဏကစားခ်ိန္ရပါတယ္။ ညေန ၄ နာရီကေန ၄-နာရီခြဲအထိ ဘုရားရွိခုိးစာ ရြတ္ဖတ္နည္းကုိ ဆရာေတာ္ ဦးၾသသဓက သင္ၾကားေပးပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ နားခ်ိန္ ကစားခ်ိန္ ေရခ်ဳိးခ်ိန္ ေပးပါတယ္။ ၆ နာရီမွာ ညေနစာေကြၽးၿပီး၊ ည ၇ နာရီကေန ၈ နာရီအထိ ျပင္ပ guest speaker မ်ားထံမွာ ေဟာေျပာခ်က္မ်ားကို နားေထာင္ၾကရပါတယ္။ မိနစ္၃၀ နားၿပီး ၈ း ၃၀ ကေန ၉-နာရီအထိ တရားထုိင္ နည္းသင္ျပေပးၿပီး လက္ေတြ႕ အားထုတ္ၾကရျပန္ပါတယ္။ ည ၁၀ နာရီမွာေတာ့ အားလုံးအိပ္ၾကရပါတယ္။ ဒီႏွစ္ ေက်ာင္းသားက ၉၂ ေယာက္၊ ဆရာနဲ႔အကူဆရာက ၁၇ ေယာက္၊ ခ်က္ျပဳတ္ေရးနဲ႔ ေစာင့္ေရွာက္ေရး လုပ္အားေပး ၁၃ ေယာက္၊ ျပင္ပ guest speakerက ၆ ေယာက္ရွိတယ္လုိ႔ စာရင္းအရ သိရပါတယ္။ အားရစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။
က်ေနာ္လည္း အားတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘာေတြဘယ္လုိသင္တယ္ဆုိတာ သိရေအာင္ အတန္းစုံ လုိက္နားေထာင္ၾကည့္ပါတယ္။ စာမေရးတတ္ ေသးတဲ့ ၈ ႏွစ္ေအာက္ကေလးေတြ ကုိေတာ့ ၾသကာသတန္းဆုိၿပီးေတာ့ ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီအတန္းမွာသင္တဲ့ ဆရာမေလးေတြက ငယ္ ငယ္ဘဲ ရွိပါေသးတယ္။ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ဘုရားရွိခုိးနည္းကအစ သင္ေပးၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ကေလးေတြက ငယ္ေတာ့ မပ်င္းရ ေအာင္ စာသင္လုိက္၊ ပုံေျပာလုိက္၊ အ႐ုပ္ဆြဲလုိက္နဲ႔ တကယ့္ဆရာမႀကီးေတြလုိ သင္ေပးေနတာေတြ႕ရေ တာ့ က်ေနာ္အံ့ၾသမိပါတယ္။ သိခ်င္တာနဲ႔ေမးၾကည့္လုိက္ေတာ့ သူတုိ႔ေတြက အတန္းေတြၿပီးသြားလုိ႔ ျပန္ၿပီးလုပ္အားေပးဆရာ လာလုပ္တာတဲ့။ ဒါကုိ က်ေနာ္ၾကား လုိက္ရခ်ိန္မွာ က်ေနာ့္ကုိက်ေနာ္ ရွက္သလုိ ခံစားမိသြားတယ္။ က်ေနာ္ဆုိ သူတုိ႔အရြယ္တုန္းက အခုလုိ စာသင္ဖုိ႔ မေျပာနဲ႔ အေပ်ာ္အပါးနဲ႔ ကစားတာကလြဲရင္ ဘာမွမသိခဲ့ဘူး။ ငါးပါးသီလေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမွန္ေအာင္ မရဘူး။
ၿပီးေတာ့ ဟုိဘက္နားက Basic Level 1 တဲ့။ ေက်ာင္းသား ၂၀ ရွိတယ္။ ေျပးလႊားေဆာ့ကစားရာကေန ဝင္လာၾကလုိ႔ စိတ္ၿငိမ္ေအာင္ဆုိၿပီး အတန္းစ,စခ်င္း ၃ မိနစ္ တရားထိုင္ရေသးတယ္။ သိပ္နားမလည္တဲ့ကေလးေတြကုိ assistant ႏွစ္ေယာက္က ကူသင္ေပးေနတာလည္း ေတြ႕ရတယ္။ ဒီအကူဆရာေတြလည္း ေက်ာင္းသားေဟာင္းေတြ ဘဲတဲ့။ သာဓုေခၚမိပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ ဟုိဘက္နားက Basic Level 1 တဲ့။ ေက်ာင္းသား ၂၀ ရွိတယ္။ ေျပးလႊားေဆာ့ကစားရာကေန ဝင္လာၾကလုိ႔ စိတ္ၿငိမ္ေအာင္ဆုိၿပီး အတန္းစ,စခ်င္း ၃ မိနစ္ တရားထိုင္ရေသးတယ္။ သိပ္နားမလည္တဲ့ကေလးေတြကုိ assistant ႏွစ္ေယာက္က ကူသင္ေပးေနတာလည္း ေတြ႕ရတယ္။ ဒီအကူဆရာေတြလည္း ေက်ာင္းသားေဟာင္းေတြ ဘဲတဲ့။ သာဓုေခၚမိပါတယ္။
ေနာက္တတန္းကေတာ့ Basic Level 2 တဲ့။ ေနရာက ေက်ာင္းေဆာင္ႀကီးအေပၚထပ္မွာပါ။ အဲဒိအတန္းက ေက်ာင္းသား ၁၅ ေယာက္ရွိ တယ္။ ဆရာမေလး ၂-ေယာက္ စားပြဲဟုိဘက္ထိပ္ ဒီဘက္ထိပ္ ထုိင္သင္ေပးေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ လုိအပ္ရင္ကူဖုိ႔ အကူဆရာေလး ႏွစ္ေယာက္လည္း ထုိင္လ်က္ဘဲ။ သူတုိ႔လဲ အသက္ ၁ရ-၁၈ အရြယ္ေတြဘဲ။ နားေထာင္ၾကည့္ရတာ အတန္းျမင့္ သြားေတာ့ သူတုိ႔စာေတြလဲ ျမင့္တဲ့ပုံပါဘဲ။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔သင္ၾကားနည္းစနစ္က စိတ္ဝင္စားစရာဘဲ။ ကေလးေတြ မျပင္းေအာင္ ေမးလုိက္ ေျဖလုိက္ ဖတ္လုိက္နဲ႔ သင္ေနၾကတာ။ quiz လည္း လုပ္ေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ ေအာ္-သူတုိ႔ေလးေတြ သင္တတ္လုိက္တာ။ ဆရာေတာ္ ဒီလုိအရြယ္ေလးေတြကုိ ဘယ္လုိမ်ား သင္ေပးထားပါလိမ့္လုိ႔ ဝမ္းေျမာက္မိပါတယ္။
ေက်ာင္းေဆာင္ႀကီးအေနာက္ဖက္က trailer မွာေတာ့ အတန္းႏွစ္ခု သင္ေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ တစ္ခန္းက Basic Level 3 ပါ။ ေက်ာင္း သား ၁၈-ေယာက္ရွိပါတယ္။ သင္တဲ့ဆရာမ တစ္ေယာက္၊ အကူဆရာတစ္ေယာက္။ အဲဒီမွာလည္း သင္တဲ့ဆရာမက ၁၉-ႏွစ္ေလာက္ဘဲ ရွိပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္းသားေတြက ေလးေလးစားစား နားေထာင္ၾကပါတယ္။ သူကလည္း သူ႔အတန္းၿပီး ကတည္းက စာျပေနတာ တဲ့။ အခုဆုိ ၅ ႏွစ္ေတာင္ ရွိၿပီဆုိဘဲ။ ေတာ္ပါေပတယ္။ ေပ်ာ္ပါးရမဲ့အရြယ္မွာ အခုလုိ ကုသုိလ္ယူရင္း ဘာသာေရးစာေတြ သင္ေနလုိက္တာ။
အျခားတခန္းမွာေတာ့ Advanced Level 1 အတန္းလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ အတန္းႀကီးလာလုိ႔လားေတာ့ မသိဘူး။ ေက်ာင္းသား ၁၀-ေယာက္ပဲ ေတြ႕ပါတယ္။ ဆရာမတစ္ေယာက္နဲ႔ အကူဆရာတစ္ေယာက္ ရွိပါတယ္။ ဆရာမက စာျပတာ ေတာ္ေတာ္ရင့္က်က္ပုံဘဲ။ ကေလးေတြကုိ ခက္ခဲတဲ့ ကံအေၾကာင္း၊ ဘဝအေၾကာင္း၊ နိဗၺာန္အေၾကာင္းေတြကုိ နားလည္လြယ္ေအာင္ ေျပာတတ္လုိက္တာ။ မေကာင္းတဲ့ ကိေလသာ ေတြကို မေကာင္းတဲ့ဇာတ္ေကာင္ေတြအျဖစ္ ဖန္တီးၿပီး မိမိတုိ႔က အသိ၊ သတိတရားေတြနဲ႔ ျပန္လည္တြန္းလွန္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သို႔မ ဟုတ္ရင္ သူတုိ႔မာယာႏွင့္လွည့္စားခံရၿပီး ေထာင္ေခ်ာက္ထဲကုိေရာက္သြားတတ္ေၾကာင္း ရွင္းျပေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ က်ေနာ္ေတာင္ နားေထာင္ေကာင္းလြန္းလုိ႔ အတန္းဆုံးေအာင္ ဆက္နားေထာင္ေနမိတယ္။
Advanced Level 2 ကုိေတာ့ ဦးသီလာနႏၵခန္းမထဲမွာ သင္ေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဆရာလုပ္သူက တကယ့္တကၠသိုလ္မွာ စာျပခဲ့တဲ့ ဆရာလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ အခုလည္း လူငယ္ေထာင္ေတြမွာ စာရိတၱျပန္လည္ေကာင္းမြန္ေရးအတြက္ ဗုဒၶဘာသာတရားနဲ႔ တရား ထိုင္နည္းကုိ သင္ေပးေနတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ သူ႔သင္ျပပုံက တကၠသိုလ္ေကာလိပ္ေတြမွာလုိ စလုိက္႐ႈိးေတြနဲ႔ကုို အဆင္ျမင့္ျမင့္သင္ေနတာ ေတြ႕ရပါ တယ္။ ေကာလိပ္အဆင့္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အေၾကာင္းအရာေတြကလည္း ျမင့္ပါတယ္။ ေတြးေခၚစဥ္းစားစရာ၊ ႏႈိင္းယွဥ္စရာေတြကုိ သူတုိ႔ လက္ေတြ႕ဘဝထဲမွာ စဥ္းစားတတ္ေအာင္ သင္ေပးေနတာပါ။ လက္ေတြ႕လဲ အတန္းထဲမွာ အားထုတ္ခုိင္းပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ေကာင္းတဲ့အတန္းလုိ႔ ဆုိရမွာပါ။ ဒီအဆင့္ေလာက္ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာနားလည္သြားရင္ ဗုဒၶဘာသာအတြက္ အေျခခံေကာင္းေကာင္း ရႏုိင္ တယ္လုိ႔ ဆုိရမွာပါ။
ေက်ာင္းေဆာင္ႀကီးအေနာက္ဖက္က trailer မွာေတာ့ အတန္းႏွစ္ခု သင္ေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ တစ္ခန္းက Basic Level 3 ပါ။ ေက်ာင္း သား ၁၈-ေယာက္ရွိပါတယ္။ သင္တဲ့ဆရာမ တစ္ေယာက္၊ အကူဆရာတစ္ေယာက္။ အဲဒီမွာလည္း သင္တဲ့ဆရာမက ၁၉-ႏွစ္ေလာက္ဘဲ ရွိပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္းသားေတြက ေလးေလးစားစား နားေထာင္ၾကပါတယ္။ သူကလည္း သူ႔အတန္းၿပီး ကတည္းက စာျပေနတာ တဲ့။ အခုဆုိ ၅ ႏွစ္ေတာင္ ရွိၿပီဆုိဘဲ။ ေတာ္ပါေပတယ္။ ေပ်ာ္ပါးရမဲ့အရြယ္မွာ အခုလုိ ကုသုိလ္ယူရင္း ဘာသာေရးစာေတြ သင္ေနလုိက္တာ။
အျခားတခန္းမွာေတာ့ Advanced Level 1 အတန္းလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ အတန္းႀကီးလာလုိ႔လားေတာ့ မသိဘူး။ ေက်ာင္းသား ၁၀-ေယာက္ပဲ ေတြ႕ပါတယ္။ ဆရာမတစ္ေယာက္နဲ႔ အကူဆရာတစ္ေယာက္ ရွိပါတယ္။ ဆရာမက စာျပတာ ေတာ္ေတာ္ရင့္က်က္ပုံဘဲ။ ကေလးေတြကုိ ခက္ခဲတဲ့ ကံအေၾကာင္း၊ ဘဝအေၾကာင္း၊ နိဗၺာန္အေၾကာင္းေတြကုိ နားလည္လြယ္ေအာင္ ေျပာတတ္လုိက္တာ။ မေကာင္းတဲ့ ကိေလသာ ေတြကို မေကာင္းတဲ့ဇာတ္ေကာင္ေတြအျဖစ္ ဖန္တီးၿပီး မိမိတုိ႔က အသိ၊ သတိတရားေတြနဲ႔ ျပန္လည္တြန္းလွန္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သို႔မ ဟုတ္ရင္ သူတုိ႔မာယာႏွင့္လွည့္စားခံရၿပီး ေထာင္ေခ်ာက္ထဲကုိေရာက္သြားတတ္ေၾကာင္း ရွင္းျပေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ က်ေနာ္ေတာင္ နားေထာင္ေကာင္းလြန္းလုိ႔ အတန္းဆုံးေအာင္ ဆက္နားေထာင္ေနမိတယ္။
Advanced Level 2 ကုိေတာ့ ဦးသီလာနႏၵခန္းမထဲမွာ သင္ေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဆရာလုပ္သူက တကယ့္တကၠသိုလ္မွာ စာျပခဲ့တဲ့ ဆရာလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ အခုလည္း လူငယ္ေထာင္ေတြမွာ စာရိတၱျပန္လည္ေကာင္းမြန္ေရးအတြက္ ဗုဒၶဘာသာတရားနဲ႔ တရား ထိုင္နည္းကုိ သင္ေပးေနတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ သူ႔သင္ျပပုံက တကၠသိုလ္ေကာလိပ္ေတြမွာလုိ စလုိက္႐ႈိးေတြနဲ႔ကုို အဆင္ျမင့္ျမင့္သင္ေနတာ ေတြ႕ရပါ တယ္။ ေကာလိပ္အဆင့္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အေၾကာင္းအရာေတြကလည္း ျမင့္ပါတယ္။ ေတြးေခၚစဥ္းစားစရာ၊ ႏႈိင္းယွဥ္စရာေတြကုိ သူတုိ႔ လက္ေတြ႕ဘဝထဲမွာ စဥ္းစားတတ္ေအာင္ သင္ေပးေနတာပါ။ လက္ေတြ႕လဲ အတန္းထဲမွာ အားထုတ္ခုိင္းပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ေကာင္းတဲ့အတန္းလုိ႔ ဆုိရမွာပါ။ ဒီအဆင့္ေလာက္ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာနားလည္သြားရင္ ဗုဒၶဘာသာအတြက္ အေျခခံေကာင္းေကာင္း ရႏုိင္ တယ္လုိ႔ ဆုိရမွာပါ။
ၿပီးေတာ့ ညပုိင္းမွာလာၾကတဲ့ ျပင္ပ guest speakerေတြ ေျပာတာလည္း ေတာ္ေတာ္ကုိ ေကာင္းပါတယ္။ ကေလးေတြအတြက္ဆုိေပမဲ့လဲ လူႀကီးေတြေတာင္ မသိတာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ ေခါင္းစဥ္ေလးေတြကိုမွ စိတ္ဝင္စားစရာ၊ “ထင္ရွားသည့္ ဘာသာႀကီး ၅ ခုအေၾကာင္း”၊ “မိသားစုႏွင့္ မိတ္ေဆြ”၊ “သတိပဌာန္နဲ႔ ေန႔စဥ္ဘဝ”၊ “ကုိယ္က်င့္သီလႏွင့္ ဘဝေနထုိင္နည္း” စတဲ့ေခါင္းစဥ္ေတြပါ။ ကေလးေတြက ေမးခြန္းေတြ ျပန္ေမးတာကလည္း စိတ္ဝင္စားစရာပါ။ အမွတ္တမဲ့ ေမးလုိက္တဲ့ေမးခြန္းေတြဟာ ေတာ္ေတာ္ေလး စဥ္းစားေျဖရတာ ေတြ႕ပါ တယ္။
ဒါတင္ မကေသးပါဘူး။ တပါတ္သင္တန္းအတြင္း ေက်ာင္းသားတုိင္း essay တစ္ပုဒ္ေရးရပါတယ္။ ဒီႏွစ္ေခါင္းစဥ္ကေတာ့ “Morality” တဲ့။ ေငြေနာက္ကုိ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လုိက္ရင္း ကုိယ္က်င့္သီလေတြ ေပ်ာက္ကြယ္ေနတဲ့ ဒီေန႕ေခတ္မွာ ဒီေခါင္းစဥ္ ေလးဟာ ကေလး ေတြအတြက္ အင္မတန္သင့္ေတာ္တယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တညေနမွာေတာ့ သမီးက “ေဖေဖ၊ သီလလုံေအာင္ ဘယ္လုိထိန္းလဲ”၊ “သတိနဲ႔ ထိန္းရတာေပါ့ သမီးရဲ႕”၊ “ဒါဆုိ ေဖေဖ ငါးပါးသီလလုံလား”ဆုိေတာ့၊ “အဲ ... အဲ ...အဲ” နဲ႔ က်ေနာ့္မွာ ဘယ္လုိေျဖရမွန္းမသိလုိ႔ ေဝလည္ေၾကာင္ပတ္ လုပ္ေနလုိက္ရပါတယ္။ လူႀကီးမ်ား သီလမလုံဘူးလုိ႔ ဝန္ခံရမလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ေနာက္ၿပီး ညေနကစားခ်ိန္တခ်ိန္မွာ တီထြင္စရာအျဖစ္ ကေလးမ်ားကုိယ္တုိင္ Tie-die T-shirt လုပ္ပုံကုိလည္း သင္ေပးပါေသးတယ္။ ကုိယ့္တီရွပ္ ကုိယ္ႀကိဳက္တဲ့ဒီဇုိင္းကုိ ကုိယ္တုိင္လုပ္ရတာပါ။ ကေလးမ်ား အင္မတန္ သေဘာက်ၾကပါတယ္။ သင္တန္းမၿပီးခင္ တရက္ အလုိမွာေတာ့ ကေလးမ်ား စိတ္အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေအာင္ ေက်ာင္းေရွ႕နားက beachကုိ သူတုိ႔လုပ္ထားတဲ့ တီရွပ္ေလးေတြဝတ္ၿပီး သြားၾကပါတယ္။ ေစာင့္ေရွာက္ရေအာင္ ဆရာေတြေရာ၊ မိဘေတြပါ လုိက္သြားၾကတာပါ။ သဲေသာင္ျပင္မွာ ကေလးေတြ ေအာ္ဟစ္ေဆာ့ လုိက္ၾကတဲ့ျဖစ္ျခင္း၊ ကုိယ္ေတာင္ အသက္ျပန္ငယ္သြားသလား ေအာင့္ေမ့ရတယ္။
ခ်က္ျပဳတ္ေရးဘက္ကုိလည္း ေလ့လာၾကည့္ပါတယ္။ တပါတ္လုံးခြင့္ယူၿပီး လုပ္အားေပးသူ ၁၁ ေယာက္ရွိပါတယ္။ ေန႕ပုိင္း လုပ္အား ေပးေတြလဲ သူ႔ေန႕နဲသူ လာၿပီးလုပ္အားေပးၾကပါတယ္။ သူတုိ႔မွာ မုိးမလင္းခင္ကတယ္လုိ႔ မုိးခ်ဳပ္အထိ နားရတယ္မရွိပါဘူး။ မနက္စာ၊ ေန႕လည္စာ၊ အဆာေျပ သေရစာ၊ ညေနစာ၊ ဒီေလးနပ္ကုိ မေမာႏုိင္မပန္းႏုိင္ တဟားဟား ရီလုိက္ေမာလုိက္နဲ႔ လုပ္ေနၾကတာ ေတြ႕ ရပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း သူတုိ႔ၾကည့္ကာ ကုိယ္တုိင္လည္း ေပ်ာ္ၿပီး လုပ္အားေပးအဖြဲ႕မွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး လုပ္ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဘ႑ာ ေရးတာဝန္ခံ ႏွစ္ေယာက္ကလည္း အလႈရွင္မ်ား စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာနဲ႔ လႈႏုိင္ဖုိ႔ ရွင္းျပ၊ အလႈေငြလက္ခံေနတာ ေတြ႕ရလုိ႔ ဝမ္းေျမာက္စရာ ပါ။
ဒီလုိနဲ႔ ေနာက္ဆုံးေန႔ ေရာက္လာပါၿပီ။ ကေလးေတြ မနက္ပုိင္းမွာ သူတုိ႔ ေလ့လာထားသမွ်ကုိ ဘုရားရွိခုိးစာမ်ား အလြတ္ ဆုိျပရပါတယ္။ ေန႕လည္ ၁ နာရီမွာေတာ့ ေရးေျဖ ေျဖရပါတယ္။ ၃ နာရီမွာေတာ့ ပိတ္ပြဲအခန္းအနား လုပ္ပါတယ္။ အခန္းအနားမွာ က်ေနာ္ စိတ္ အဝင္စားဆုံးကေတာ့ စာစီစာကုံးဆုေပးတာနဲ႔ အေကာင္းဆုံးေက်ာင္းသားဆုေပးတဲ့အစီအစဥ္ပါ။ essay ကုိ မူလတန္း၊ အလယ္တန္း၊ အထက္တန္းလုိ႔ အဆင့္သုံးဆင့္ခြဲထားပါတယ္။ ပထမဆုရ essay ေတြကုိ ဘာေၾကာင့္ ပထမ ေပးရသလဲဆုိတာ စာစစ္တဲ့ဆရာေတြကိုယ္တုိင္ ေဝဖန္ခ်က္ေပးရပါတယ္။ အေကာင္းဆုံးေက်ာင္းသားဆုကုိေတာ့ မိန္းကေလးတေယာက္၊ ေယာက္်ားေလးတေယာက္ ေရြးပါတယ္။ ၿပီး ေတာ့ သူတုိ႔ကုိ ဘာေ့ၾကာင့္ေရြးရတယ္ဆုိတာကုိလည္း ဆရာလုပ္သူေတြကဘဲ ေဝဖန္ခ်က္ေပးပါတယ္။ သူတုိ႔ဟာ teenager ေတြဆုိေပ မဲ့လဲ တကယ့္လူႀကီးေတြလုိ အကြက္ေစ့ေနေအာင္ လုပ္သြားၾကတာကုိ က်ေနာ္ မခ်ီးက်ဴးဘဲ မေနႏုိင္ပါဘူး။
ဒါတင္ မကေသးပါဘူး။ တပါတ္သင္တန္းအတြင္း ေက်ာင္းသားတုိင္း essay တစ္ပုဒ္ေရးရပါတယ္။ ဒီႏွစ္ေခါင္းစဥ္ကေတာ့ “Morality” တဲ့။ ေငြေနာက္ကုိ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လုိက္ရင္း ကုိယ္က်င့္သီလေတြ ေပ်ာက္ကြယ္ေနတဲ့ ဒီေန႕ေခတ္မွာ ဒီေခါင္းစဥ္ ေလးဟာ ကေလး ေတြအတြက္ အင္မတန္သင့္ေတာ္တယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တညေနမွာေတာ့ သမီးက “ေဖေဖ၊ သီလလုံေအာင္ ဘယ္လုိထိန္းလဲ”၊ “သတိနဲ႔ ထိန္းရတာေပါ့ သမီးရဲ႕”၊ “ဒါဆုိ ေဖေဖ ငါးပါးသီလလုံလား”ဆုိေတာ့၊ “အဲ ... အဲ ...အဲ” နဲ႔ က်ေနာ့္မွာ ဘယ္လုိေျဖရမွန္းမသိလုိ႔ ေဝလည္ေၾကာင္ပတ္ လုပ္ေနလုိက္ရပါတယ္။ လူႀကီးမ်ား သီလမလုံဘူးလုိ႔ ဝန္ခံရမလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ေနာက္ၿပီး ညေနကစားခ်ိန္တခ်ိန္မွာ တီထြင္စရာအျဖစ္ ကေလးမ်ားကုိယ္တုိင္ Tie-die T-shirt လုပ္ပုံကုိလည္း သင္ေပးပါေသးတယ္။ ကုိယ့္တီရွပ္ ကုိယ္ႀကိဳက္တဲ့ဒီဇုိင္းကုိ ကုိယ္တုိင္လုပ္ရတာပါ။ ကေလးမ်ား အင္မတန္ သေဘာက်ၾကပါတယ္။ သင္တန္းမၿပီးခင္ တရက္ အလုိမွာေတာ့ ကေလးမ်ား စိတ္အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေအာင္ ေက်ာင္းေရွ႕နားက beachကုိ သူတုိ႔လုပ္ထားတဲ့ တီရွပ္ေလးေတြဝတ္ၿပီး သြားၾကပါတယ္။ ေစာင့္ေရွာက္ရေအာင္ ဆရာေတြေရာ၊ မိဘေတြပါ လုိက္သြားၾကတာပါ။ သဲေသာင္ျပင္မွာ ကေလးေတြ ေအာ္ဟစ္ေဆာ့ လုိက္ၾကတဲ့ျဖစ္ျခင္း၊ ကုိယ္ေတာင္ အသက္ျပန္ငယ္သြားသလား ေအာင့္ေမ့ရတယ္။
ခ်က္ျပဳတ္ေရးဘက္ကုိလည္း ေလ့လာၾကည့္ပါတယ္။ တပါတ္လုံးခြင့္ယူၿပီး လုပ္အားေပးသူ ၁၁ ေယာက္ရွိပါတယ္။ ေန႕ပုိင္း လုပ္အား ေပးေတြလဲ သူ႔ေန႕နဲသူ လာၿပီးလုပ္အားေပးၾကပါတယ္။ သူတုိ႔မွာ မုိးမလင္းခင္ကတယ္လုိ႔ မုိးခ်ဳပ္အထိ နားရတယ္မရွိပါဘူး။ မနက္စာ၊ ေန႕လည္စာ၊ အဆာေျပ သေရစာ၊ ညေနစာ၊ ဒီေလးနပ္ကုိ မေမာႏုိင္မပန္းႏုိင္ တဟားဟား ရီလုိက္ေမာလုိက္နဲ႔ လုပ္ေနၾကတာ ေတြ႕ ရပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း သူတုိ႔ၾကည့္ကာ ကုိယ္တုိင္လည္း ေပ်ာ္ၿပီး လုပ္အားေပးအဖြဲ႕မွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး လုပ္ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဘ႑ာ ေရးတာဝန္ခံ ႏွစ္ေယာက္ကလည္း အလႈရွင္မ်ား စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာနဲ႔ လႈႏုိင္ဖုိ႔ ရွင္းျပ၊ အလႈေငြလက္ခံေနတာ ေတြ႕ရလုိ႔ ဝမ္းေျမာက္စရာ ပါ။
ဒီလုိနဲ႔ ေနာက္ဆုံးေန႔ ေရာက္လာပါၿပီ။ ကေလးေတြ မနက္ပုိင္းမွာ သူတုိ႔ ေလ့လာထားသမွ်ကုိ ဘုရားရွိခုိးစာမ်ား အလြတ္ ဆုိျပရပါတယ္။ ေန႕လည္ ၁ နာရီမွာေတာ့ ေရးေျဖ ေျဖရပါတယ္။ ၃ နာရီမွာေတာ့ ပိတ္ပြဲအခန္းအနား လုပ္ပါတယ္။ အခန္းအနားမွာ က်ေနာ္ စိတ္ အဝင္စားဆုံးကေတာ့ စာစီစာကုံးဆုေပးတာနဲ႔ အေကာင္းဆုံးေက်ာင္းသားဆုေပးတဲ့အစီအစဥ္ပါ။ essay ကုိ မူလတန္း၊ အလယ္တန္း၊ အထက္တန္းလုိ႔ အဆင့္သုံးဆင့္ခြဲထားပါတယ္။ ပထမဆုရ essay ေတြကုိ ဘာေၾကာင့္ ပထမ ေပးရသလဲဆုိတာ စာစစ္တဲ့ဆရာေတြကိုယ္တုိင္ ေဝဖန္ခ်က္ေပးရပါတယ္။ အေကာင္းဆုံးေက်ာင္းသားဆုကုိေတာ့ မိန္းကေလးတေယာက္၊ ေယာက္်ားေလးတေယာက္ ေရြးပါတယ္။ ၿပီး ေတာ့ သူတုိ႔ကုိ ဘာေ့ၾကာင့္ေရြးရတယ္ဆုိတာကုိလည္း ဆရာလုပ္သူေတြကဘဲ ေဝဖန္ခ်က္ေပးပါတယ္။ သူတုိ႔ဟာ teenager ေတြဆုိေပ မဲ့လဲ တကယ့္လူႀကီးေတြလုိ အကြက္ေစ့ေနေအာင္ လုပ္သြားၾကတာကုိ က်ေနာ္ မခ်ီးက်ဴးဘဲ မေနႏုိင္ပါဘူး။
ေနာက္ဆုံးေျပာရရင္ေတာ့ ဒီသင္တန္းႀကီးကုိ ဆရာေတာ္ေတြ၊ အမႈေဆာင္လူႀကီးေတြ၊ သင္တန္းဆရာေတြတင္ မဟုတ္ဘဲ က်ေနာ္တုိ႔လုိ မိဘေတြပါ တက္တက္ႂကြႂကြပါဝင္သင့္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ မိဘေတြဟာ ကေလးေက်ာင္းပုိ႕ၿပီး အလႈေငြထည့္လုိက္ရုံနဲ႔ တာဝန္ေက်ၿပီလုိ႔ မယူဆသင့္ပါဘူး။ အခု ေက်ာင္းမွာစာလာသင္ေပးေနတဲ့ ကေလးေတြဟာ စီနီယာဟုိက္စကူးအရြယ္၊ ေကာလိပ္ ေက်ာင္းသားအရြယ္ေတြပါ။ သူတုိ႔လည္း အလုပ္ရႈပ္တဲ့ၾကားက မရ,ရေအာင္ လာၿပီး လုပ္အားေပးၾကတာပါ။ သူတုိ႔စိတ္ဓာတ္၊ သူတုိ႔ ေစတနာေလးေတြဟာ အင္မတန္ အားက်ဖုိ႔ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔ မိဘေတြဘက္ကလည္း ကေလးပုိ႔႐ုံတင္မဟုတ္ဘဲ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္ လာေရာက္ လုပ္အား ေပးသင့္ပါတယ္။ ေလ့လာသင့္ပါတယ္။ နားေထာင္သင့္ပါတယ္။ ဒါမွ ဒီသင္တန္းႀကီးဟာလည္း က်ေနာ္တုိ႔ရင္ေသြး ေနာက္မ်ိဳးဆက္ ကေလးေတြအတြက္ အစဥ္သျဖင့္ တည္ရွိသြားႏုိင္မွာျဖစ္ေၾကာင္း စဥ္းစားမိပါတယ္။ က်ေနာ္ ကုိယ္ႏိႈက္ကလည္း ဒါေတြဟာ အေရးႀကီး တယ္ဆုိတာ အခုမွ ေသေသခ်ာခ်ာ သိလာရပါေၾကာင္း ဖြင့္ဟဝန္ခံအပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။
1 comment:
အရမ္းေကာင္းတယ္ အခုမွေတြ႕ၾကည့္လုိ႔ရတာ သိတာမႈိ႔အခုမွေရးလိုက္တယ္
Post a Comment